Strona główna  /  Z życia Kościoła  /  Rok 2022  /  Nauczanie św. Jana Pawła II - katecheza 30.07.1997 r.

Nauczanie św. Jana Pawła II - katecheza 30.07.1997 r.

 „Maryja – najznakomitszy członek Kościoła” – to temat środowej katechezy św. Jana Pawła II, którą wygłosił 30 lipca 1997 r. Oto fragment tego wystąpienia:

„Wyjątkowa rola, jaką Maryja odgrywa w dziejach zbawienia, skłania nas do głębszego rozważenia Jej relacji z Kościołem. Zdaniem niektórych nie można uważać Maryi za członka Kościoła, ponieważ udzielone Jej przywileje – Niepokalane Poczęcie, Boskie macierzyństwo i szczególne uczestnictwo w dziele zbawienia – stawiają Ją ponad całą wspólnotą wierzących.

Jednakże Sobór Watykański II nie waha się stwierdzić, że Maryja jest członkiem Kościoła, choć podkreśla przy tym, że jest nim w sposób «najznakomitszy i całkiem szczególny»: Maryja jest figurą, wzorem i Matką Kościoła. Różni się od wszystkich innych wiernych ze względu na wyjątkowe dary otrzymane od Pana, ale mimo to przynależy do Kościoła i jest jego pełnoprawnym członkiem. Nauczanie soborowe ma mocny fundament w Piśmie Świętym. Dzieje Apostolskie ukazują, że Maryja jest od początku obecna w pierwotnej wspólnocie (…), dzieląc z uczniami i kilkoma pobożnymi kobietami modlitewne oczekiwanie na Ducha Świętego, który ma na nich zstąpić.

Po Pięćdziesiątnicy Maryja nadal żyje w tej braterskiej wspólnocie, słucha nauczania Apostołów, uczestniczy w modlitwie i w «łamaniu chleba», czyli w sprawowaniu Eucharystii (…).

Ta, która żyła w ścisłym zjednoczeniu z Jezusem w nazaretańskim domu, teraz żyje w Kościele w głębokiej komunii ze swoim Synem, obecnym w Eucharystii.

Maryja, Matka jednorodzonego Syna Bożego jest Matką Wspólnoty, stanowiącej mistyczne Ciało Chrystusa, i wspomaga jej pierwsze kroki. Przyjmując tę misję, wzbogaca życie Kościoła swoją macierzyńską obecnością i przykładem. Ta solidarność wynika z Jej przynależności do wspólnoty odkupionych. Inaczej bowiem niż Jej Syn Maryja potrzebowała odkupienia, ponieważ «złączona jest ze wszystkimi ludźmi, którzy mają być zbawieni, pochodzeniem z rodu Adama». Przywilej Niepokalanego Poczęcia zachował Ją od zmazy grzechu na skutek szczególnego zbawczego wpływu Odkupiciela.

Jako «najznakomitszy i całkiem szczególny» członek Kościoła, Maryja wykorzystuje dary udzielone Jej przez Boga, aby stworzyć ściślejsze więzi solidarności z braćmi swojego Syna, którzy teraz stali się także Jej dziećmi.

Będąc członkiem Kościoła, Maryja służy braciom swoją osobistą świętością, która jest owocem łaski Bożej oraz Jej wiernej współpracy. Niepokalana niesie wszystkim chrześcijanom skuteczną pomoc w walce z grzechem i nieustannie zachęca ich, aby żyli jako ludzie odkupieni przez Chrystusa, uświęceni przez Ducha, jako dzieci Ojca.

Żyjąc w pierwotnej wspólnocie, «Maryja, Matka Jezusa» (…) jest otoczona powszechnym szacunkiem i czcią. Każdy uznaje pierwszeństwo Tej, która zrodziła Syna Bożego, jedynego i powszechnego Zbawiciela. Dziewiczy charakter Jej macierzyństwa pozwala Jej ponadto dawać świadectwo o tym, jak wiele dobra przynoszą Kościołowi ci, którzy posłuszni Duchowi Świętemu, wyrzekają się ludzkiej płodności i poświęcają się całkowicie służbie królestwu Bożemu.

Powołana do najściślejszej współpracy z Ofiarą Syna i z darem Bożego życia dla ludzkości, Maryja po Pięćdziesiątnicy nadal pełni swoją macierzyńską misję. Tajemnica miłości ukryta w krzyżu pobudza Jej apostolski zapał i każe Jej uczestniczyć – jako członkowi Kościoła – w szerzeniu Dobrej Nowiny.

Słowa Ukrzyżowanego na Golgocie (…), które przyznają Jej rolę Matki wszystkich wierzących, otwierają przed Jej macierzyństwem nowe i nieograniczone perspektywy. Dar Ducha Świętego, jaki otrzymała w dniu Pięćdziesiątnicy, aby móc pełnić tę misję, pobudza Jej matczyne serce do niesienia pomocy wszystkim, którzy zmierzają drogą do pełni królestwa Bożego.

Maryja jako najznakomitszy członek Kościoła pozostaje w szczególnej relacji z Boskimi Osobami Trójcy Świętej: z Ojcem, z Synem i z Duchem Świętym. Sobór, nazywając Ją «Rodzicielką Syna Bożego, a przez to najbardziej umiłowaną córą Ojca i świętym przybytkiem Ducha Świętego», wskazując na najważniejszy skutek wybrania przez Ojca, czyli na Boskie macierzyństwo. Świadoma otrzymanego daru, Maryja dzieli z wierzącymi postawę dziecięcego posłuszeństwa i szczerej wdzięczności, zachęcając każdego do odkrywania znaków Bożej dobroci we własnym życiu.

Sobór posługuje się określeniem «przybytek» (…) Ducha Świętego, aby uwypuklić więź obecności, miłości i współpracy, jaka łączy Maryję z Duchem Świętym. Najświętsza Panna, którą już św. Franciszek z Asyżu wzywał jako «oblubienicę Ducha Świętego» zachęca swoim przykładem innych członków Kościoła, aby ufnie poddali się tajemniczemu działaniu Pocieszyciela i żyli z Nim w trwałej komunii miłości”.