Stanowisko kościoła w sprawie pochówków

Stanowisko kościoła w sprawie pochówków

Kościół preferuje pochówek ciał, ale nie zakazuje kremacji. Domaga się przechowywania prochów w miejscu świętym, zakazując ich rozrzucania, a także przerabiania na pamiątki, biżuterię czy inne przedmioty - podkreśla Kongregacja Nauki Wiary.

W opublikowanej pod koniec października instrukcji „Ad resurgendum cum Christo", którą zatwierdził i polecił wydać papież Franciszek, przypomniane jest, że dzięki Chrystusowi w chrześcijaństwie śmierć ma znaczenie pozytywne. Z chwilą śmierci dusza zostanie oddzielona od ciała, ale w zmartwychwstaniu Bóg przywróci niezniszczalne życie naszemu przekształconemu ciału, jednocząc je ponownie z naszą duszą.

„Grzebiąc ciała wiernych zmarłych, Kościół potwierdza wiarę w zmartwychwstanie ciała i zamierza uwydatnić wysoką godność ludzkiego ciała, jako nierozłącznej części osoby, której historię to ciało współdzieli. Nie może zatem pozwolić na postawy i obrzędy, które uwzględniają błędne pojęcie śmierci, postrzeganej zarówno jako ostateczne unicestwienie osoby, jak i chwilę jej fuzji z matką naturą lub ze wszechświatem, jako etap w procesie reinkarnacji, lub też jako ostateczne wyzwolenie z <więzienia> ciała. (...) Przez pochówek ciał na cmentarzach, w kościołach czy na terenach do tego przystosowanych, tradycja chrześcijańska strzegła wspólnoty między żywymi i umarłymi, i przeciwstawiała się tendencji ukrywania lub prywatyzowania wydarzenia śmierci oraz znaczenia, jakie ma ona dla chrześcijan" - czytamy w dokumencie.

Dalej instrukcja zaznacza, że Kościół nie dostrzega przyczyn doktrynalnych, by zakazać praktyki kremacji zwłok, jako że ona „nie dotyka duszy i nie uniemożliwia boskiej wszechmocy wskrzeszenia ciała, a więc nie zawiera obiektywnego zaprzeczenia doktryny chrześcijańskiej na temat nieśmiertelności duszy i zmartwychwstania ciała." Jednak - jak wyraźnie podkreśla Kongregacja - „Kościół nadal preferuje pochówek ciał, jako że w ten sposób okazuje się większy szacunek zmarłym". Wybór kremacji oczywiście nie może być sprzeczny z jasno wyrażoną wolą zmarłego lub z jego wolą niebezpodstawnie domniemaną.

Po skremowaniu prochy zmarłego muszą być przechowywane w miejscu świętym, czyli na cmentarzu, lub jeśli trzeba w kościele albo na terenie przeznaczonym na ten cel przez odpowiednie władze kościelne.