12 lipca zmarł abp Zygmunt Zimowski
12 lipca zmarł abp Zygmunt Zimowski
Po długiej i ciężkiej chorobie 12 lipca zmarł w wieku 67 lat abp Zygmunt Zimowski, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia, biskup senior diecezji radomskiej, bliski współpracownik trzech papieży.
Na kilka godzin przed śmiercią zdążył do niego zadzwonić osobiście papież Franciszek. Ojciec Święty zapewnił chorego arcybiskupa o swej łączności duchowej oraz o modlitwie i udzielił mu swego błogosławieństwa. Kilka dni wcześniej do ciężko chorego hierarchy dzwonił również papież emeryt Benedykt XVI.
Po otrzymaniu wiadomości o śmierci arcybiskupa papież Franciszek przesłał depeszę kondolencyjną na ręce Sekretarza Papieskiej Rady Duszpasterstwa Pracowników Służby Zdrowia. Ojciec Święty napisał: „Otrzymałem smutną wiadomość o śmierci Jego Ekscelencji Arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego, Przewodniczącego wspomnianej Papieskiej Rady, po długiej i bolesnej chorobie, którą przeżywał on w duchu wiary i świadectwa chrześcijańskiego. Pragnę wyrazić swój duchowy udział w żałobie, jaka dotknęła ten urząd i - wspominając Jego wielkoduszną posługę, pełnioną najpierw jako pasterz diecezji radomskiej, a następnie w Stolicy Apostolskiej - zanoszę gorące modlitwy w Jego intencji do Pana za Jego duszę, powierzając ją macierzyńskiemu wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski. Z tymi uczuciami proszę dla zmarłego Współpracownika o wieczną nagrodę, obiecaną wiernym sługom Ewangelii i chętnie udzielam Księdzu Prałatowi i współpracownikom Papieskiej Rady, jak również krewnym Zmarłego Arcybiskupa, pocieszającego błogosławieństwa apostolskiego."
- Abp Zygmunt Zimowski był zakochany w Kościele, ale jednocześnie był gorącym patriotą, kochał Polskę i służył Polsce - mówił dziennikarzom metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz. Wspominał swoje ostatnie spotkanie z abp. Zimowskim na kilka dni przed jego śmiercią. - Był wykończony chorobą, ale miał jeszcze wielką świadomość. Nie rozmawialiśmy o tym, że wróci do zdrowia, ponieważ on sam miał świadomość odchodzenia (...), ale mówiliśmy o jego przyszłości. (...) Powiedziałem mu, że jak tam będziesz to pozdrów Ojca Świętego Jana Pawła II, powiedz Panu Jezusowi o najważniejszych sprawach, bo idąc tam, zabierasz ze sobą nasze sprawy, historię, więc bądź orędownikiem u Pana Boga. (...) Na końcu arcybiskup powiedział jeszcze jedno zdanie: zawierzam wszystko Maryi, amen, amen, amen - mówił mediom kardynał Dziwisz.
Przyszły arcybiskup Zimowski urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie na terenie parafii Mędrzechów w diecezji tarnowskiej. Liceum ogólnokształcące ukończył w Dąbrowie Tarnowskiej w 1967 r. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, które ukończył przyjmując w Tarnowie 27 maja 1973 r. święcenia kapłańskie z rąk bp. Jerzego Ablewicza, ordynariusza tarnowskiego. Po święceniach został mianowany wikariuszem parafii św. Elżbiety w Starym Sączu. W roku 1975 skierowany został na studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
1 lutego 1983 r. rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, której prefektem był kard. Joseph Ratzinger. W czasie pracy w Watykanie ks. Zimowski był także postulatorem w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych przy procesach Karoliny Kózkówny i ks. Romana Sitki - z diecezji tarnowskiej, jak też Marii Julitty Ritz - z diecezji Würzburg w Niemczech. Podejmował też prace nad przygotowaniem „Katechizmu Kościoła Katolickiego", zwłaszcza jego polskiego wydania, jak też współpracował z Radiem Watykańskim.
Ks. Zimowski podjął starania, by w rodzinnym Kupieninie powstał Dom Radosnej Starości im. Jana Pawła II i kaplica pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W domu tym schronienie może znaleźć 75 osób.
Biskupem radomskim został mianowany przez Jana Pawła II 28 marca 2002 r.. Uroczysta konsekracja i ingres odbyły się 25 maja 2002 r. w radomskiej katedrze. Głównym konsekratorem był kard. Joseph Ratzinger. Hasłem posługi pasterskiej bp. Zygmunta Zimowskiego były słowa „Non ministrari sed ministrare" - „Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć".
W ramach KEP piastował też funkcje członka Rady do Spraw Ekumenizmu i przewodniczącego Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski. Od października 2007 r. był członkiem Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski. Od 6 marca 2008 r. do 26 listopada 2009 r. pełnił funkcję delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji.
30 czerwca 2008 r. otrzymał doktorat honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. 9 listopada 2008 roku został odznaczony przez Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za zaangażowanie na rzecz ratowania żydowskich zabytków cmentarnych. W 2015 prezydent RP Andrzej Duda udekorował go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.